To domena ludzi słabych, których paraliżuje strach przed jutrem. Bo co będzie jak się postawię? Co będzie ze mną, z dziećmi. Ale takie myślenie do niczego nie prowadzi... w konsekwencji zaczyna się nienawidzić samego siebie. Dla dzieci robi się wszystko ale nie można zatracić siebie. Widmo pustego garnka może sparaliżować, ale dla silnych nie jest to hamulec, by postępować z dumnie podniesioną głową, by nigdy nie robić nic wbrew sobie, by odważnie powiedzieć co się myśli...Czekoladka pisze: ↑14 lis 2019 21:03 Zawsze można udać, że to nie mój plac zabaw, nie słyszę, nie widzę, nie akceptuję ale siedzę cicho.
Czekoladko.. będziesz miała pod górkę, zawsze wiatr w oczy, ale.... czyż nie poczujesz satysfakcji, jak coraz wyżej i wyżej się wdrapiesz? Iść po prostym jest łatwo, tylko gdzie zadowolenie ze zdobywania szczytów?
nie raz wypowiadasz i ubierasz w słowa dokładnie moje myśli Nie uderzajmy z żałobny gong litując się nad żonami alkoholików . To zawsze ich wybór. I aż za często pomocy takiej realnej polegającej na rozczłonkowaniu chorego związku nie chcą - co nie zwalnia nas z reakcji jeżeli dzieje się szczególnie dzieciom realna krzywda. . Znam tą chorobę aż za dobrze i nadal jestem pewna, że człowiek bez szacunku do siebie ale i wiary we własne możliwości traci to co życiem nazywamy. W chwili obecnej w większości regionów kraju kto chce pracować będzie. Być może za średnią krajową, być może w trudnych warunkach ale jest to do zrobienia. Szczególnie gdy nie trawią nas choroby umożliwiające normalne życie....ale na to z kolei ma wpływ ślepy los z reguły. My możemy tylko pozytywnie myśleć witając każdy dzień. I nie licytować się komu było gorzej, kto więcej przeżył, kogo bardziej boli ....Ci którym doskwiera najwięcej bolączek z reguły mają uśmiech na twarzy i dobre słowo dla drugiego człowieka. Ale do tego trzeba też mieć CHARAKTER. Znam takich ludzi i bezwzględnie szanuję. 
