Będąc w październiku w sanatorium, jakież było moje zdziwienie, gdy pewnej soboty, planowo stawiłam się na poranną gimnastykę i okazało się, że jestem w tym dniu jedyną uczestniczką tych zajęć, bo pozostali, załatwili je wcześniej.
Zdarzyło się mi też wziąć zabiegi o innej niż zapisanej w karcie godzinie, ale nigdy nie biegałam za tym jak kot z pęcherzem (przepraszam za określenie, ale takie mam skojarzenia na widok osób, o których tu była mowa, bo też takie zaobserwowałam). Zwyczajnie widząc, że stanowiska np. do inhalacji są wolne, grzecznie spytałam czy można skorzystać wcześniej i nie było z tym problemu. Innym razem sam fizjoterapeuta mnie zapytał, czy nie weszłabym na masaż wcześniej, bo mu się luka akurat zrobiła.
Miałem jednak taką sytuację, że pani chciała na masaż przychodzić na moją godzinę (niby tak jej powiedział fizjoterapeuta, że może), bo ona ma bardzo późno, nota bene po 14.00. No straszne poprostu!
Zapytałam wówczas tę panią, że jak ona to widzi, czy ja mam teraz tu siedzieć i czekać jak ktoś mnie łaskawie przepuści, czy też mam się z nią zamienić, czy jak? Pani odpuściła.
Osobiście zgadzam się ze zdaniem, że nic nie jest czarno-białe, a są jeszcze inne barwy i w życiu trzeba być elastycznym, czasem odpuścić, nie zawsze sztywno trzymać zasad. Chociaż z tym też oczywiście różnie bywa...
. Inne zabiegi nie zakłócały pracy rehabilitantów czy kuracjuszy i to jest właśnie to - empatia i szacunek .
