Mężczyzna-dżentelmen,czy to możliwe?

[forumowicz]

Są zdecydowanie! Mało mówią, jeżeli już to z sensem. Umieją słuchać nawet jeżeli tych słów nie ma. A jak zdarzy się wyjątkowo trudny zakręt czuć ich obecność. Czasami szukamy dalej niż powinniśmy....są tuż obok nas.

[forumowicz]

Dzień dobry wszystkim.
Dżentelmeni? Jeśli są to już starzy i na wyginięciu. Albo wcale już nie ma.
Kto teraz na to patrzy

[mary jo]

Są i młodzi I na szczęście nie wymierają.
Ja patrzę "na to" i myślę,że nie tylko ja

[forumowicz]

Wiek nie ma nic do rzeczy. Ani stan materialny, uroda...nawet tutaj na Forum widać jak na dłoni z jakim typem mężczyzny mamy do czynienia. Oraz przeczucie chociaż przecież nie znasz nikogo aby omijać szerokim łukiem prawda?
I drogie Panie życzę Wam takich Panów nie tylko od święta a Wam Panowie Pań, przy których te pożądane cechy ujawnicie bez problemów.
I jeszcze jedno chociaż nie na temat może. Nie ważne jak się zaczyna, ważne jak się kończy.

[darek]

.......... Czytam ponad 200 wypowiedzi , ponad 4000 odsłon zapodanego swego czasu Tematu
Mężczyzna -dżentelmen

Czytałem i traktowałem ten temat jako...
Ale postanowiłem po przeczytaniu wszystkich wypowiedzi zająć i swoje zdanie .
Zapewne "Znowu " wiele Osób nie zrozumie przekazu pojawi się kilka głosów krytycznych
ok
To mają do siebie fora.

Kilka dni temu poszedłem sobie gdzieś na Kawę w stroju zaprawdę nie godnym aby przekroczyć bramy kawiarenki.
Spotkałem się ze znajomą .
Kobietą ładnie ubraną zadbana
Po wizycie u fryzjera.

Czyli było spotkanie Prostaka z Dama
Tak

W dzisiejszych czasach będąc w sanatoriach słyszymy, ależ ten Pan ŁADNIE Pachnie , jakiego ładnego używa perfumu .
Fakt przed śniadaniem wylał na siebie kupiony od ulicznych sprzedawców marko-podobną podróbkę
ok
niech ładnie pachnie w windzie
Ale niech też zanim popsika się niech się wykąpie niech ustąpi w windzie nie tylko "Swej Kobiecie" ale też innym w windzie -Ta oblubienica mu nie ucieknie poczeka na Niego.


Dżentelmen lub Genteleman
To wg Wikipedii;

W swym pierwotnym i ścisłym znaczeniu pojęcie to określało mężczyznę z dobrej rodziny, po łacinie gentilis .
W tym znaczeniu słowo jest równoważne francuskiemu gentilhomme („szlachcic, arystokrata”), którego użycie w Wielkiej Brytanii długo ograniczało się do mężczyzn posiadających godność para – szlachty właściwej objętej zasadą wzajemnej równości.
Należy tu jednak zaznaczyć że słowa generosus używanego w angielskich tekstach łacińskich na określenie osoby z dobrej rodziny.

W pewnym stopniu, słowo „dżentelmen” oznaczało mężczyznę, który nie musiał pracować.

Dżentelmen w Polsce
Na podstawie Polskiego Kodeksu Honorowego Władysława Boziewicza z 1919, który uznawał kategorie „człowieka honoru” i „dżentelmena” za równoznaczne, można określić polską wizję tego wzorca: jest mężczyzną odznaczającym się nienagannymi manierami, nieposzlakowanym imieniem i uznawaniem honoru za najwyższą wartość. Musi być pełnoletni, niezależny i posiadający przynajmniej średnie wykształcenie. Odznacza się męstwem, czyli zdecydowaniem, odwagą i walecznością.

Powinien być zawsze gotów do udowodnienia swych zalet w pojedynku. Oskarżenie o tchórzostwo jest dla niego jednym z najbardziej dotkliwych obrażeń. Niedopuszczalne jest dla niego odwoływanie odrażeń tuż przed pojedynkiem, czy unikanie podtrzymania własnych słów przed sądem honorowym. Do obowiązków dżentelmena należy również obrona kobiet. Mężczyźni niewalczący o dobre imię niewiast byli skazani na ostracyzm. Od dżentelmenów wymagano także odpowiedniego prowadzenia się w przestrzeni publicznej. Szczególnie zwracano uwagę na zachowanie pod wpływem alkoholu i brak poważniejszych konfliktów z prawem.

Charakterystyka dżentelmena zawiera także grupę cech dotyczących solidarności względem równych sobie. Pokazuje ona jak ważną rolę pełniło budowanie więzi i wspólnej tożsamości elit. Od dżentelmenów wymagano więc lojalności, wierności i uczciwości, ale tylko względem innych członków elity. Istniała zasada bezwzględnie nakazująca oddawać długi honorowe, zaciągane na słowo i bez weksla, która jednak nie potępiała ignorowania długów u kupców i rzemieślników. Szczególnie piętnowane były także denuncjacje i anonimy. Człowiek honoru zawsze miał działać jawnie i być prawdomówny względem swoich towarzyszy. Niedopuszczalne było również przywłaszczanie sobie tytułów i godności. Potępiano też utrzymanków kobiet, zwłaszcza niebędących ich bliskimi krewnymi.


Kończąc wywody.
Dżentelmeni byli są i będą .
wszystko zalezy jedynie od zasobności

[forumowicz]

Nie ważne jak się zaczyna, ważne jak się kończy.

chociaz cytat dobrze znany z mediów , wypowiedziany przez L M jednak trudno się z nim nie zgodzić

[forumowicz]

Zasobności serca i mózgu, bynajmniej nie portfela ot co. Definicje nie są potrzebne każda z kobiet ma swoją, własną. Ale napracowałeś się Darek z tym zarysem historycznym i deficjami.
Powiem tak. Buraka jestem w stanie rozpoznać zanim się odezwie. I tu mi się przypomniał jeden z Panów z sanatorium. Najlepsze w nim było to, że jego definicją i macho i dżentelmena był...on sam. Śmieszny typ. I chodził na zabiegi w koszulce bez rękawów...brrr.

[Dzia_dek]

"Bycie chłopcem to ... kwestia urodzenia.
Bycie mężczyzną to ... kwestia wieku.
Bycie dżentelmenem to ... kwestia wyboru."
Tyle cytatu. Osobiście uważam, że mężczyzna i dżentelmen to ... kwestie wychowania i wpojonych zasad.
Czas ma tu niewiele do roboty, a już tym bardziej mężczyzny czy dżentelmena nie zrobią z nikogo pieniądze.

[+alicja+]

Powiem tak: post nade mną napisał... dżentelmen

[alutka 114]

I tu się zgadzam z Alicją w 100%