I tak oto ten wspaniały turnus się skończył
Już przed południem budynek zaczął pustoszeć i robiło sie coraz ciszej i smutniej.... Każdy wracał z własnymi przemyśleniami i wrażeniami. Jedni bardzo zadowoleni, inni trochę mniej, ale wierzcie mi to tak naprawdę zależy od Waszego charakteru jak się będziecie tam czuć!! Jeśli ktoś myśli, że jest pępkiem świata i wszyscy będą koło niego skakać, prosić, i do tego jeszcze organizować czas wolny to nigdzie nie będzie czuć komfortowo. Tam naprawdę - wbrew temu co często lansuje się na tym forum - jest naprawdę nieźle! Nie trafiłam tam na ani jedną nieuprzejmą osobę! /chyba, że z kuracjuszy/. Wszyscy są mili i kompetentni, rehabilitantki i instruktorzy naprawdę fajni /może trochę przy ćwiczeniach indywidualnych (kinezyterapii) mogło by być trochę lepiej ale to już zależało na jakiego instruktora się trafiło bo np. p.Marcin zawsze wszystko super prowadził i zwracał uwagę na detale wykonania danego ćwiczenia. Kuchnia niezła, choć na początku była lepsza; z czasem jak pojawiały się notorycznie dania z kapustą już nie było tak wesoło!:( Dyscyplina w ośrodku jest dosyć duża bo o 21.00 trzeba było być w pokoju i czekać na wizytę lekarza, ale ja akurat w tej kwestii nie mam porównania bo w sanatorium byłam po raz pierwszy. Panią Psycholog uważam za naprawdę sympatyczną osobę i zajęcia z nią - przynajmniej dla mnie - nie były czasem straconym. Inne wykłady trzeba było odbębnić bo nie było innej rady.
Jedyne czego żałuję to, że paleta zabiegów nie była trochę szersza i ze w ogóle dany pacjent nie miał tych zabiegów ciut więcej (pewnie kontrakt?), a druga rzecz, że nie dane mi było -mimo obietnicy- wysłuchać pewnej historii o zakochaniu się "Psychologa" w "Pielęgniarce" do końca, ale to już zupełnie inna historia.....
Niestety popsuło się jedzenie i 1/3 kuracjuszy cierpi na sensacje żołądkowe ale ponoć na poprzednich turnusach też tak bywało niestety.
czy mozna w spokoju tam sie zrelaksować 
