Forum Nasze Sanatorium. Opinie o sanatoriach. Forum o sanatoriach. Forum kuracjuszy.

Witam
Jest mi smutno i przykro bo pewna sytuacja bardzo mnie dotknęła.
Niewielu jest ludzi którzy tak bardzo mi pomogli w chwilach gdy stawiałem pierwsze trzeżwe kroki .
Parę miesięcy temu jedna z takich osób oznajmiła że wyprowadza się z domu i to jeszcze nie było aż tak straszne ,ludzie rozchodzą się po,latach ,może tylko ważne jest to aby rozstać się w zgodzie .Wyjechał z miasta ,czasami przyjeżdżał ale niestety jego zachowanie coraz bardziej wskazywało na to że dzieje się coś na prawdę niedobrego .
Jakieś nieuzasadnione żądania ,kipiąca wręcz nienawiść do żony i dzieci .
Dwa tygodnie temu wysłał do syna wiadomość że chce popełnić samobójstwo ,wszyscy byli w szoku .Po prawie 4 godzinach udało się policji znalezć go na podstawie komórki ,przyjechali razem z Pogotowiem .Wynajął jakieś mieszkanie pod Radomiem ,gdy otworzył drzwi był kompletnie pijany
I to mnie dobiło, człowiek który większość swojego życia poświęcił na pomoc innym alkoholikom ,działał w Poradni ,w Komisji Przeciwalkoholowej ,był zawsze na każde zawołanie .
Zna problem od podstaw i dlatego tak trudno do niego dotrzeć i cokolwiek wytłumaczyć ,próbowało już kilku jego najbliższych przyjaciół ale nie chce widzieć nikogo .
Szokiem jest to że praktycznie z dnia na dzień stał się innym człowiekiem ,jego zachowanie to nie tylko to że pije ale wszystko co robi zakrawa na jakiś obłęd .
Przerwał trzeżwe życie po 27 latach abstynencji
Zastanawiam się czy na prawdę tacy ludzie jak On i ja nie możemy tak do końca być pewni co nas może jeszcze spotkać .
Pojawia się strach i obawa ,a może mnie także coś takiego spotka jeśli wydarzy się coś co naruszy taki porządek w jakim teraz żyję .
Nie chcę tego w żadnym wypadku ,niemniej jednak ta sytuacja uświadamia mi że nie można ani na chwilę zapomnieć kim jestem
Może dla zwykłych ludzi nie jest to problemem ale proszę uwierzcie że to wywiera na takich jak ja niepijących alkoholikach niesamowite wrażenie i pozostawia bolący ślad .

Janusz

Janusz--------------chapeau bas

janusz63 pisze:Witam

Zastanawiam się czy na prawdę tacy ludzie jak On i ja nie możemy tak do końca być pewni co nas może jeszcze spotkać .
.

Możemy być pewni że .....nie możemy do końca życia być pewni co i kiedy nas spotka,nie ma ta ten moment logicznego wytłumaczenia
Trzymaj się,wytrwałości

Trudna sprawa ,tak naprawdę nie zależy to tylko od chcenia bycia trzeżwym ,ale od wielu innych czynników ,np sytuacji w rodzinie ,relacji z innymi ludżmi stabilizacji finansowej , itd itd .Powodzenia ,to takie banalne życzę Ci Janusz by sie Tobie udało ,ale na to czy tak będzie ma wpływ tez otoczenie ,ludzie którymi się otaczamy i wartości jakie wyznają.

Janusz,napisałeś:
Pojawia się strach i obawa ,a może mnie także coś takiego spotka jeśli wydarzy się coś co naruszy taki porządek w jakim teraz żyję .

Coś zaburza porządek i spokój naszego życia,mimo tego,że dbamy i dopieszczamy go na wszystkie sposoby.To może spotkać każdego i w każdej chwili.
Emocje jakie wtedy się pojawiają są na ogół przykre,trudne dla nas,często niszczące.To,czy rozpoznamy je w porę i zdołamy jakoś "oswoić",to połowa sukcesu.
Janusz!Jesteś mądrym i mocnym facetem,zarządzasz swoim życiem.I tak trzymaj,potrafisz.

Marysiu to są po prostu doświadczenia i wydarzenia które powodują że czujemy się bezsilni ,może w jakiś sposób oszukani ,sam nie wiem ,na pewno wytrącają nas z tego porządku w jakim żyjemy ,są smutne ale przede wszystkim zaskakują nas bardzo boleśnie .
Uczę się od wielu lat i staram się żyć według tych wartości które sprawiają że ludzie patrzą na mnie z sympatią ,to bardzo ważne aby czuć się akceptowanym ,potrzebnym ,bliskim .
Marysiu to nie mądrość, to pragnienie normalnego życia i nic więcej .A siła ,cóż może trochę jej mam ale wiem że nie na tyle aby odpuścić i żyć całkiem beztrosko .

Kruszynko uwarunkowania to bardzo wiele ,ja mam to szczęście że żyję w normalnym środowisku , ale mam wielu znajomych którzy po powrocie z odwyku zmuszeni są żyć nadal w patologii ,większość z nich wraca do nałogu ,oni po prostu nie mają możliwości choćby finansowych aby zmienić swoje otoczenie i pod silną presją przegrywają .
I w tym momencie nie myślę tylko o alkoholu ale o innych patologiach ,tak bardzo zgubnych przede wszystkim dla dzieci i młodych ludzi .
Jeżeli nie będą mieć możliwości ucieczki z takiego środowiska większość z nich skończy na ulicy ,za kratami ,w domach dziecka .

Ktoś kto nie ma na co dzień styczności z takimi problemami po prostu ich nie zauważa ,a mówi się o tym tak bardzo rzadko i ciągle ze wstydem .

Ja powiem tylko tyle ...Alkoholizm to bardzo ciężka choroba, aby z niej wyjść potrzeba wielkiej silnej woli i wsparcia najbliższych osób. Bardzo pomocne są grupy wsparcia , a dla osób wierzących ...modlitwa. Janusz rozumiem Twojego kolegę i ból ...że nie potrafisz pomóc człowiekowi, który tak wiele zrobił dla Was ...Łzy leją się z oczu Ja , życzę Tobie wiary i wytrwałości , dla osób wierzących ważna jest nieustanna modlitwa o trzeźwość w ich intencji.

Lewku Dziękuję

Choroba alkoholowa to ciężka choroba, która wymaga odpowiedniego leczenia. Najlepszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie udanie się do ośrodka leczenia uzależnień. [link] posiada wykwalifikowany personel, który z zaangażowaniem podchodzi do każdego pacjenta. Terapia trwa 6 tygodni, w których prowadzone są między innymi terapie indywidualne i grupowe, na których razem ze swoim lekarzem pacjent zapoznaje się ze swoją chorobą i uczy się jak z nią walczyć. Specjalizują się w leczeniu alkoholizmu, narkomani, lekomanii, hazardu i depresji.