Forum Nasze Sanatorium. Opinie o sanatoriach. Forum o sanatoriach. Forum kuracjuszy.

Niespodzianka
Uszczypnąłem się w policzek
Co mnie trochę zabolało
Jest więc we mnie moje życie
Choć być wcale nie musiało.
Jaka piękna niespodzianka
Jeszcze jeden dzień w prezencie
Bo dożyłem znów poranka
By doświadczyć życia więcej.
Otworzyłem senne oczy
Promień słońca mam w źrenicach
Bo dzień nowy mnie zaskoczył
By jak wczoraj pozachwycać.
Promienieję więc z zachwytu
Mogąc świat zdziwieniem urzec
Bo dożyłem znowu świtu
By Cię kochać o dzień dłużej.

K.C. Buszman

"To jest mgnienie,
życia mgnienie, wielki dar.
Cud wyboru i marzenie tkwiące w nas...
I kochajmy za ten każdy dzień...
Za najlepszą świata pieśń
Za pokorę, za cudowny świat,
za odwagę by to znieść. ..."

Tomasz Żeliszewski

Na cykora
W myśl za Maklakiem: Co to jest morze?
Dać sobie luzu w życia ferworze?
Egzystencjalnie sunę: Co to są góry ?
All that Jazz ciepnąć w Liptowskie Mury?
Na to sumienie: daj po honorze, drogi cykorze!

DOM STARCÓW

Przy małym oknie, siedzi staruszka,
Od lat przykuta do swego łóżka.
Patrząc się w okno, łzy Jej spływają,
Czemu Jej dzieci nie odwiedzają.
Mąż Ją zostawił, miała pięcioro,
Jedno umarło, zostało czworo.
Choć miała ciężko, radę dawała,
Tak z wielkim trudem Ich wychowała.
Dzieci dorosły, świata poznały,
Zawsze na święta Ją odwiedzały.
Wnuki do babci chętnie jeździły,
Babcię kochały z Nią się bawiły.
Ale po latach przyszła choroba,
Babcia nie stanie na swoich nogach.
Choć dom ma duży lecz jest w potrzebie,
Któreś z mych dzieci, weźmie do siebie.
Pierwsze najstarsze mówi: Nie mogę,
Wiesz robię sławę mam inną drogę.
Czas nie pozwoli byś ze mną była,
Biedna staruszka się zasmuciła.
Mówi Jej drugie: Mamo kochana,
Dla mnie to w życiu byłaby zmiana.
Porzucić pracę, własną karierę,
Bo nie Chcę w świecie być tylko zerem.
Ja bym Cię wzięła lecz dom mam mały,
Dzieci by zawsze ci dokuczały.
Różne wyjazdy, wycieczki w lecie,
Tak powiedziało Jej dziecko trzecie.
Biedna staruszka patrzy na czwarte,
Może ma dla niej serce otwarte.
Być może w Nim jest godność człowieka,
Gdzie na spokojnie śmierci doczeka.
Mam rozwiązanie dla Ciebie Mamo,
Żebyś na starość nie była samą.
Jest Dom Opieki a w nim lekarze,
Może i w nogach przywrócą władze.
Twój dom się sprzeda, grosz podzielimy,
Na pewno zawsze Cię odwiedzimy.
Na każde święta Cię zabierzemy,
Jak źle Ci będzie to Cię weźmiemy.
Biedna staruszka za wychowanie,
Teraz ma piękne podziękowanie.
By Ich nie zranić Tak przytakuje,
Z wszystkim się zgadza co los szykuje.
Przy małym oknie,siedzi staruszka,
Od lat przykuta do swego łóżka.
Ciągle wspomina choć jest dziś samą,
Że kiedyś była wspaniałą Mamą .

( nie znam autora )

Gienia samo brutalne życie ! Smutne i refleksyjne,łezka w oku się kręci Strach się zestarzeć

Nie ma autora wiersza, a szkoda Wiersz ładnie i prostym językiem opisuje urywek życia Starszej Kobiety.
Historię łapiącą za serducho, i najczęściej opisywana i przedstawiana forma relacji, Matka Dziecko. Dobra i smutna na starość Matka oraz złe i egoistyczne dzieci, źle wychowane.
To prawda, życie potrafi być brutalne, łezka się w oku kręci.
Martwi mnie troszeczkę jednostronność opisywania i gloryfikacji tych relacji.
Temat rzeka
Rozumiem, to Wiersz, ładny wiersz. I gorzkie życie, i jedna, Tylko jedna ze stron grubej księgi życia.
Bardzo grubej księgi.

cytrynek pisze: ↑16 sty 2020 19:49 Historię łapiącą za serducho, i najczęściej opisywana i przedstawiana forma relacji, Matka Dziecko. Dobra i smutna na starość Matka oraz złe i egoistyczne dzieci, źle wychowane.
To prawda, życie potrafi być brutalne, łezka się w oku kręci.
Martwi mnie troszeczkę jednostronność opisywania i gloryfikacji tych relacji.
Temat rzeka
Rozumiem, to Wiersz, ładny wiersz. I gorzkie życie, i jedna, Tylko jedna ze stron grubej księgi życia.
Bardzo grubej księgi.

lepiej bym tego nie ujął w słowa, w samo sedno cytrynku
ale niestety, znam wiele takich zachowań....

Ani nudne, ani przykre, ani wesołe, wszystko razem zmieszane,
Nie ma połysku, nie jest też przesadnie umalowane.
Przecież jedno, jedyne, każdemu w dniu narodzin sprezentowane,
Najważniejsze, prawdziwe, Nasze życie Kochane.

Uczy, testuje, sprawdza, kontroluje i wychowuje,
W swoim czasie po głowie głaszcze, pieczę sprawuje.
Pora przyjdzie, rozliczy to co odnotowane,
Najcenniejsze, prawdziwe. Nasze życie Kochane.
(...)

Są tacy którzy powtarzają cytat z Makbeta:

„Życie to opowieść idioty, pełna wrzasku i wściekłości, lecz nic nie znacząca”

dodam, że z tą pierwszą częścią jeszcze mógłbym się warunkowo zgodzić....ale ostatnie wersy - nie do zaakceptowania ...świat się zmienił, życie cudem jest prawda?