Jeśli osoba została skierowana na leczenie sanatoryjne przez ZUS, np. w ramach prewencji rentowej, wówczas pełne koszty pobytu w sanatorium, a także dojazdu do niego ponosi ZUS. Finansowanie obejmuje koszty wykonywanych zabiegów i rehabilitacji, koszty zakwaterowania i wyżywienia, a także koszty przejazdu do sanatorium z miejsca zamieszkania i z powrotem.
W przypadku wyjazdu do sanatorium ZUS w ramach prewencji rentowej, ZUS może zdecydować o przedłużeniu pobytu lub ponownym skierowaniu do sanatorium nawet bezpośrednio po zakończeniu bieżącego turnusu. Dzieje się tak dlatego, że ZUSowi jako ubezpieczycielowi bardziej opłaca się wysłać do sanatorium osobę niezdolną do pracy niż wypłacać jej zasiłki chorobowe lub świadczenie rehabilitacyjne, a w perspektywie nawet rentę. Oczywiście dzieje się tak pod warunkiem, że lekarze ZUS uznają iż leczenie sanatoryjne przyniesie efekt w postaci umożliwienia powrotu do pracy rehabilitowanej osoby.
Nieco inaczej ma się sprawa z sanatorium finansowanym przez NFZ. W tym przypadku ponownie możemy wyjechać na leczenie sanatoryjne po upływie 18 miesięcy od zakończenia poprzedniego pobytu.